dimdik — sf., ği 1) Çok dik 2) Sağlıklı, zinde Müsteşar dimdik, sert adımlar atıyor. P. Safa 3) Sıkıntıları karşılayacak durumda olan, baş eğmeyen, metin 4) zf. Çok dik bir biçimde 5) zf. Sağa sola sapmadan, dosdoğru Çevik adımlarla dimdik yürüyen, uzun… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dimdik durmak — 1) tam dik durumda olmak Pencerenin önünde, sırtı odaya dönük olarak dimdik durdu. T. Buğra 2) mec. tutumunu değiştirmemek, yılmamak Onun nasıl hiç sarsılmadan dimdik durduğunu gördüm. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
dimdik ayakta durmak — yıkılmamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
başı dimdik — sf., ği Onurlu, gururlu (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
minqar — ə. dimdik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baston gibi (veya baston yutmuş gibi) — dimdik duran veya yürüyen (kimse) Omuzlarını kısıyor, kafasını dimdik tutuyor, baston yutmuş gibi katılaşıyor. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
kazık gibi — dimdik ve sert Kara, kuru, kibirli, kazık gibi bir kadın, komutan Muhsin Bey, bunun neresini beğenmiş? H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
dartılmış — f. sif. 1. Tutulub çəkilmiş, tarım çəkilmiş. Dartılmış zəncir (ip). 2. məc. Özünü çəkmiş, təşəxxüslə dimdik ayaq üstə durmuş. Aralarındakı məsafə dörd addımdan çox olardı. Yanlarında dimdik dartılmış nəzarətçi vardı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
bulanık — sf., ğı 1) Bulanmış olan, duru olmayan Koltuğuna oturdu, Haliç in bulanık sularına daldı. F. R. Atay 2) Bulutlu, kapalı (hava) 3) Açık seçik görünmeyen, net olmayan Bulanık görüntü. 4) Donuk, anlamsız, fersiz (bakış) Dimdik oturuyor, bulanık ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
